Bejcowanie i olejowanie drewna
Przeczytasz w 2 min
Szlifowanie drewna jest niezbędne przed jego malowaniem czy zabezpieczaniem innymi produktami jak lakiery czy lakierobejce. Jakie narzędzia do szlifowania drewna wybrać?
Jak uniknąć błędów przy szlifowaniu? Sprawdź wskazówki ekspertów VIDARON.
Spis treści:
Drewno jest bardzo plastycznym materiałem: można je dowolnie barwić, strugać, rzeźbić i szlifować. Uroku dodaje mu fakt, że każdy kawałek drewna jest wyjątkowy, ma niepowtarzalny układ słojów, swoją szczególna barwę i wyjątkowe cechy. Jednak przede wszystkim, największą zaletą drewna jest jego naturalne pochodzenie – dzięki temu nie uczula, nie wydziela trujących substancji i jest ekologiczne.
Trudno wymienić wszystkie zalety drewna, począwszy od pięknego wyglądu na dużej wytrzymałości kończąc. Wszystkie one sprawiają jednak, że drewno jest niezastąpione nie tylko jako materiał budowlany, ale także jako podstawowe tworzywo do produkcji mebli, artykułów użytkowych, dekoracji, a nawet zabawek. Jednak drewno jest jak diament – dobrze wygląda oszlifowane. Jak i po co szlifować drewno?
Szlifowanie to podstawowa metoda obróbki drewna. Celem szlifowania jest wygładzenie powierzchni drewna lub usunięcie z niego starej powłoki i przygotowanie gruntu pod nowy produkt. Odpowiednie oszlifowanie zwiększa także zdolności adhezyjne drewna i dzięki temu lepiej trzymają się go wszelkie produkty ochronno–dekoracyjne, jak impregnaty, kleje, farby czy lakiery.
Drewno warto także oszlifować przed oklejaniem lub sklejaniem, ponieważ szanse na trwałe sklejenie są wówczas dużo wyższe. Do szlifowania drewna wykorzystuje się rozmaite materiały ścierne, takie jak między innymi korund, węglik krzemu czy diament.
Przed rozpoczęciem szlifowania trzeba zastanowić się nad wyborem odpowiedniego narzędzia: ręcznego albo elektrycznego. Ten wybór jest zwykle uzależniony od wielkości i rodzaju powierzchni, jaką musimy oszlifować. O ile małe powierzchnie oraz rzeczy o skomplikowanym kształcie można oszlifować ręcznie, to do większych powierzchni o regularnych kształtach warto użyć odpowiednio dobranych elektronarzędzi.
Bardzo istotny jest także dobór odpowiedniego papieru ściernego. Ogólna zasada jest taka, że zaczyna się od papieru najgrubszego i stopniowo wchodzi do najdrobniejszego. Przed zmianą granulacji na niższą zawsze należy usunąć powstały pył. Wybór stopnia granulacji zależy od szlifowanej powierzchni – zbyt gruby papier może ją nieodwracalnie uszkodzić, zbyt drobny nie przyniesie oczekiwanych efektów. Podczas obróbki drewna miękkiego (sosna, świerk) lepiej zastosować papier o mniejszej ilości ziarna na podłożu. Szlifując drewno twarde, takie jak dąb, buk czy też drewna egzotyczne lepiej wybrać materiał o nasypie pełnym, ponieważ zapewni to uzyskanie bardzo gładkiej powierzchni.
Zwykle szlifuje się drewno wzdłuż słoi, ponieważ szlifowaniem w poprzek słoi łatwo zniszczyć powierzchnię. Przed ostatnim szlifowaniem, zwłaszcza miękkiego drewna, dobrze jest zagruntować powierzchnię rozcieńczonym lakierem podkładowym, ponieważ pozwoli to usunąć powstałe „włoski”, które mogą powodować niepożądaną chropowatość powierzchni.
Szlifowanie ręczne jest żmudne i czasochłonne, ale za to cechuje je duża precyzja i dokładność. Sprawdzi się głównie przy niewielkich powierzchniach, jest także konieczne jeśli oszlifowana powierzchnia ma skomplikowany kształt, dużo załamań i miejsc trudno dostępnych. Do szlifowania ręcznego dostępna jest cała gama specjalnych narzędzi: bloków, klocków i uchwytów o różnym kształcie, do których mocuje się papier ścierny.
Przeczytasz w 2 min
Przeczytasz w 5 min
Przeczytasz w 4 min
Przeczytasz w 7 min