Szkodniki drewna − skąd się biorą i jak zabezpieczyć przed nimi drewno
Przeczytasz w 7 min
Drewno, kamień i glina to stworzone przez naturę materiały budowlane, które człowiek wykorzystuje od wielu stuleci. O ile jednak z biegiem czasu i wraz z rozwojem technologii glinę zastąpiła cegła, a kamień wyparły nowocześniejsze materiały - stal czy beton, o tyle drewno - poza ewoluowaniem metod obróbki oraz konserwacji - stosowane jest w niezmienionej formie od wieków.
Dlaczego drewno jest tak bardzo popularne? Przecież to naturalny, "żywy" budulec, który nieustannie pracuje, wymaga konserwacji i nakładów pracy. Paradoksalnie właśnie ten aspekt można uznać za kluczowy - naturalność i odnawialność surowca oraz poczucie, że wykorzystujemy materiał przyjazny środowisku, który nie wywiera żadnego negatywnego wpływu na zdrowie człowieka z pewnością przysparzają drewnu gorących zwolenników. Zdolność tego materiału do samoregulacji wilgotności wewnątrz pomieszczenia sprawia, że w domach drewnianych panuje korzystny mikroklimat, jakiego nigdy nie będzie w domu murowanym, nawet najlepiej wentylowanym.
Jednak same walory proekologiczne i prozdrowotne niewiele by znaczyły, gdyby nie zalety samego surowca, dzięki którym świetnie sprawdza się on jako materiał konstrukcyjny i budowlany. Przy odpowiedniej konserwacji drewno jest bardzo trwałe, jego korozja jest mniejsza niż innych materiałów budowlanych, a w porównaniu na przykład do konstrukcji stalowych jest też zdecydowanie lżejsze oraz łatwiejsze w montażu.
Do tego dochodzą jeszcze aspekty wizualne, niepowtarzalny urok drewna, bogactwo faktur, barw i form, które sprawiają, że ma ono ponadprzeciętne walory dekoracyjne. Ociepla wnętrza, dodaje im przytulności, nic więc dziwnego, że często w pomieszczeniach celowo pozostawia się odsłonięte poszczególne elementy konstrukcyjne, np. belki stropowe, które wyglądają bardzo stylowo i nadają aranżacjom charakteru.
W przyrodzie nie występują dwa identyczne okazy danego gatunku, nie ma też dwóch takich samych drzew. Dlatego też wybierając właśnie ten materiał jako podstawowy budulec domu, altany, wiaty, płotu, podłogi, elewacji czy okładziny ścian zyskujemy pewność, że wykonana w ten sposób konstrukcja czy wyrób będą jedyne w swoim rodzaju i unikalne.
Większość drzew ma podobną budowę: korona, pień nośny i korzenie. Dla branży budowlanej najważniejszą częścią jest pień, który osłonięty jest przez warstwę kory zewnętrznej. Jest ona dla drzewa tym, czym skóra dla człowieka - chroni przed szkodnikami i warunkami atmosferycznymi. Pod nią znajduje się kora wewnętrzna, tzw. łyko, czyli sieć tkanek i naczyń, które zaopatrują drewno w substancje odżywcze.
Za przyrost drzewa odpowiada kolejna warstwa - kambium, pod którą znajduje się z kolei warstwa bielu, odpowiedzialnego za nawadnianie i dostarczanie odpowiedniej wilgotności drzewu. Najcenniejszą z punktu widzenia człowieka warstwą jest rdzeń, który wspiera i stabilizuje całość. To właśnie on jest źródłem najbardziej wartościowego drewna, które znajduje zastosowanie w wielu obszarach branży budowlanej.
Jako materiał konstrukcyjny w Polsce najczęściej wykorzystywane są gatunki iglaste - sosna i świerk, które cechują stosunkowo niskie koszty pozyskania i dobre parametry wytrzymałościowe.
Świerk Sosna PospolitaSą one często stosowane do wznoszenia konstrukcji nośnych - dachowych, ścian, słupów, ram itp., a także (jako tarcica) do dalszego przetwarzania. Sosna i świerk dobrze sprawdzają się też jako elementy stolarki budowlanej, wykorzystuje się je również powszechnie w przemyśle drewnopochodnym.
Modrzew Jodła
Spośród gatunków iglastych w budownictwie swoje miejsce mają też jodła i modrzew. Ta pierwsza, z uwagi na dużą trwałość w wodzie, często stosowana jest w budownictwie wodnym i mostowym, z kolei modrzew doskonale sprawdza się jako drewno tarasowe, konstrukcyjne i surowiec dla stolarki okiennej.
Nieco rzadziej jako budulec wykorzystywane są gatunki liściaste, które natomiast świetnie sprawdzają się w stolarstwie lub jako materiał do wykonywania podłóg. Wśród nich w polskim budownictwie najczęściej stosuje się dąb, buk i wiąz, a także olchę czy brzozę.
Bardzo dobre parametry wytrzymałościowe oraz dużą twardość i gęstość ma dąb, który sprawdza się w budownictwie wodnym i lądowym - w szkutnictwie, bednarstwie i kołodziejstwie. Wysoką trwałością i dobrymi właściwościami mechanicznymi cechuje się też drewno buka, które jednak nie powinno być narażone na zmienne warunki atmosferyczne, pogarszające odporność drewna. Dużą trwałość ma drewno wiązu - ciężkie, twarde i sprężyste, trudne w obróbce, z którego wykonuje się stolarkę budowlaną, podłogi, boazerie.
Olcha i brzoza to z kolei gatunki beztwardzielowe, to znaczy pozbawione starszej strefy drewna znajdującej się między rdzeniem a bielem. Drewno olchy jest miękkie i łupliwe, cechuje się wysoką trwałością pod wodą, jednak jest mało odporne na zmienne warunki atmosferyczne i żerowanie szkodników. Małą odporność i trwałość ma też brzoza, łupliwa i o średniej twardości. Oba te gatunki wykorzystywane są w produkcji sklejek; brzoza sprawdza się też w produkcji oklein i narzędzi.
Przeczytasz w 7 min
Przeczytasz w 6 min
Przeczytasz w 7 min
Przeczytasz w 7 min